Historia pierogów

Powszechnie panuje przekonanie - zarówno wśród Polaków, jak i cudzoziemców, że pierogi to typowe danie kuchni staropolskiej, nie jest to do końca prawdą. Ojczyzną pierogów są bowiem Chiny. Do Europy konkretnie do Włoch zostały przywiezione przez Marco Polo. Do Polski chiński pomysł (głównie gotowania, rzadziej pieczenia lub smażenia kawałków ciasta makaronowego, napełnionego najrozmaitszymi farszami) dotarł w XIII wieku dzięki biskupowi Jackowi Odrowążowi, który zachwycił się ich smakiem podczas pobytu w Kijowie. Do dziś w Chinach panuje zwyczaj witania Nowego Roku talerzem pierogów (Jiao ze). Te ze słodkim nadzieniem przynoszą lekkie życie, z orzechami - obfity rok.

Słowo "pierogi" zadomowiło się w polszczyźnie dopiero w XVII wieku. Według słownika Aleksandra Brucknera to jedyna u nas pozostałość z prasłowiańskiego słowa "pir" oznaczającego biesiadę​ oraz bardziej specyficznie - nazwę ciasta obrzędowego. Bo też niegdyś pierogi pieczone były tylko z okazji świąt. Każde święto miało swój różniący się nie tylko kształtem, ale i farszem pieróg. Były kurniki - duże pierogi weselne o wielu nadzieniach, ale zawsze z dodatkiem kurzego mięsa, były knysze - pierogi żałobne podawane na stypie, były kolatki - pieczone w styczniu na początku Nowego Roku na pamiątkę pogańskiego święta "Kolady". Były wreszcie regionalne odmiany pierogów charakterystyczne dla różnych regionów Polski: hreczuszki - przyrządzane z mąki gryczanej oraz sanieszki i socznie - słodkie pierożki pieczone najczęściej z okazji imienin.
Kuchnia polska pokochała pierogi. Od lat pierogi są naszą specjalnością kulionarną. Robiły je nasze prababcie, babcie, mamy, a teraz robi je nasze pokolenie, ponieważ są niezwykle smaczne i zdrowe.
​W 2009 roku pierogi zadomowiły się na stałe w lokalu przy ul. Targowej 9 w Sosnowcu i cieszą się dużą popularnością wśród zadowolonych klientów. Niektórzy z nich wpadli nawet w nałóg codziennego jedzenia pierogów.
Kreator stron www - przetestuj!